ในภาษาเมียนมาไม่มีคำอำลาที่ตรงกับใช้ในภาษาไทยว่า
“ลาก่อน” เมื่อจะลาจากกันคนเมียนมาพูดหลายรูปแบบขึ้นอยู่กับการสนิทสนมและสถานการณ์
เมื่อพูดกับผู้ใหญ่ใช้คำว่า cëifhjyKygOD; [ควิน-ปยุ-บา-โอน]
แปลว่า “ขออนุญาต”หรือ “ขอตัว”, oëm;vdkufygOD;r,f [ตวา-ไล่-ปา-โอน-แม] แปลว่า
“ขออนุญาตไปก่อน”
ในสถานการณ์ที่เป็นทางการ
เช่น ราการวิทยุ โทรทัศน์ ผู้ประกาศและพิธีกรอาจจะใช้ถ้อยคำเดียวกันกับคำทักทายพม่าที่ว่า
r*Fvmtaygif;eJ@ jynfhpHk=uygap [มีน-กะ-ลา-อะ-ปอง-แนะ-ปเย่-โซน-จะ-บา-เซ] แปลว่า “ขอให้สมบูรณ์ด้วยการเป็นมงคล”
สำหรับคนที่สนิทสนมกันมักจะพูดว่า
oëm;r,faemf [ตว้า-แม-นอ] แปลว่า
ไปแล้วนะ oëm;r,fa[h [ตว้า-แม-เหะ] แปลว่า
ไปแล้ววะ หรือ qHk=uao;wmaygh
[โซน-จะ-เต-ดา-ป่อ]
แปลว่า แล้วพบกันใหม่
เมื่อพูดกับเด็กหรือผู้ที่สนิทสนมมากๆอาจจะใช้ว่า
wmhwm [ตะ-ตา]
ซึ่งมาจากคำว่า “ta-ta”
ในภาษาอังกฤษและโบกมือด้วยก็ได้ ©
No comments:
Post a Comment