คำเรียกสีในภาษาเมียนมา

คำเรียกสีต่าง ๆ ในภาษาเมียนมาประกอบด้วยดังนี้

          ขาว                         tjzL             [อะ พยู]

ดำ                           trnf;          [อะ แม้]

          แดง                         teD              [อะ นี]

เหลือง                      t0g              [อะ วา]

          น้ำเงิน                       tjym           [อะ ปยา]

          เขียว                        tpdrf;          [อะ เซ้น]

ม่วง                         c&rf;            [คะ ยาน]

ส้ม                           vdarRmf         [เลน มอ]

          น้ำตาล                      tndK            [อะ โญ]

ชมพู                         yef;a&mif       [ป้าน เยาง์]

เทา                          rD;cdk;              [มี้ โค้]

ฟ้า                           rdk;jym            [โม้ ปยา]

นอกจากสีพื้นฐานที่กล่าวมาข้างบนนี้แล้วคำเรียกสีที่เพิ่ม เช่น สีแดงเข้ม teDa&mift&ifh [อะ นี เยาง์ อะ ยิน] หรือลดระดับสี เช่น สีแดงอ่อน teDa&miftEk  [อะ นี เยาง์ อะ นุ] ก็เพิ่มคำว่า t&ifh  [อะ ยิน] “เข้ม” หรือ tEk [อะ นุ] “อ่อน” ของแต่ละสีได้ด้วยเหมือนกัน

ในภาษาเมียนมาที่เรียกสีตามสิ่งที่มีอยู่ในชีวิตประจำวันของสังคมวัฒนธรรมได้ด้วยเหมือนกัน  เช่น    สีจีวร ouFef;a&mif  [ตีน กาน เยาง์], สีทอง a&ìa&mif [ชเว เยาง์], สีเงิน aiëa&mif [งเว เยาง์], สีใบไม้ opf&ëufpdrf;a&mif  [ติ ยแวะ เซ้น เยาง์], สีเปลือกต้นไม้ opfacgufa&mif [ติ เคาะ เยาง์], สีเขียวสาหร่าย a&nd‡dpdrf;a&mif [เย ญิ เซ้น เยาง์] และมากมาย ©