การถาม และต่อรองราคา

ในหัวข้อ “ตัวเลข / การนับ” เรียนรู้ว่า สกุลเงินเมียนมาคือ [Kyat] “จั๊ต” เละ [Pyar] “ปย้า” (ร้อยปยามีค่าเท่ากับหนึ่งจั๊ต) แล้วอาทิตย์นี้มารู้จักกับ “การถามต่อรองราคา” เป็นภาษาเมียนมาอย่างไร

ลำดับแรกเรามารู้จักกับ วัฒนธรรมการซื้อขายของแต่ละชาติที่แตกต่างกันก่อน ที่ประเทศเมียนมาใช้ระบบการซื้อขายโดยต่อรองราคากันได้ เช่น ในตลาดสด ร้านค้าที่ขายเครื่องใช้ในบ้าน แต่ในห้างสรรพสินค้า มินิมาร์ตและ ร้านที่ขายของโดยติดราคาไว้ก็ต่อรองราคาไม่ได้ นอกจานนั้นร้านอาหารเล็กหรือใหญ่ หรือแม่ค้าพ่อค้าที่ขายอาหารตามท้องถนนก็ต่อรองราคาไม่ได้เช่นกัน  ถ้าร้านอาหารที่ขายอาหารพม่าแท้ๆราคาที่เขาบอกคือหนึ่งตั้งโต๊ะ (ราคาข้าว และกับข้าวที่เราเลือก แต่น้ำพริกกับผักจิ้มและแกงจืดจะได้ฟรี) ที่ต่อรองราคาไม่ได้เช่นกัน

การชั่งที่ประเทศพม่าไม่เหมือนกับประเทศไทย ที่พม่าใช้สองระบบ แบบที่หนึ่งแบบดั่งเดิมของพม่าคือ [pait-thar] “เปะตา” และ [kyat-thar] “จะต้า” (หนึ่งร้อยจะต้าเท่ากับหนึ่งเปะตา) ส่วนใหญ่จะใช้ในตลาดสดหรือขนมโบราณที่ชั่งขายกัน แบบที่สองคือแบบอังกฤษปอนด์และออนซ์ ส่วนใหญ่จะใช้ในมินิมาร์ตหรือ ร้านสะดวกซื้อและ ขนมแบบตะวันตกเช่น คุกกี้และขนมปัง

การถาม “ราคาเท่าไร” จะพูดเป็นภาษาพม่าว่า [bae lauk zay bar lae] “แบเลาะเซ้ บาแล้” นอกจากนั้นจะพูดได้ อีกแบบเป็น  [bae lo yaung bar tha lae] “แบโล เย้าง์บาตะแล้” แปลว่า “ขายอย่างไร” แล้วคำตอบที่จะได้รับจากคนขายคือราคาที่ชั่งขายหรือราคาตามการตวงเช่น ขายเป็นลูกๆ หรือถุงๆ บางครั้งก่อนที่จะต่อราคา คนขายจะถามกับเราว่า “จะเอาอันไหน” [bae har you ma lae] “แบหายู มะแล้” หรือ “ชอบอันไหน”  [bae har go kyaik par tha-lae] “แบหาโก ไจ่ปาตะแล้” เพื่อที่จะบอกราคาที่ตรงกับความต้องการของเรา

หลังจากที่เราได้รู้ราคาไปแล้วอยากจะต่อรองแบบ “แพงจัง ช่วยลดหน่อยได้ไหม” พูดเป็นภาษาพม่าว่า [zay kyi laik tar shaw bar ohn] “เซ้จี้ไล่ตา ช่อบาโอน” อีกแบบที่ต่อรองราคาว่า “สามารถลดราคาให้หน่อยได้ไหม” [zay shaw pay hnaing bar tha-lar] “เซ้ช่อเป้ไนง์บาตล้า” ถ้าลดราคาได้คนขายจะพูดว่า [ya bar dae] “ยะบาแด” ถ้าไม่ได้จะพูดว่า [ma ya bar bu] “มะยะบาบู”

บางทีเราก็ต่อรองโดยราคาที่เราต้องการเช่น เขาเรียกราคา “หนึ่งพันจั๊ตต่อไสร่งหนึ่งตัว” [pa-hso ta-htae go Kyat ta-htaung bar] “ปโซ้ ตะแทโก จั๊ตตะเทาง์บา” ถ้าเราอยากจะต่อราคาเป็น “แปดร้อยจั๊ตต่อไสร่งหนึ่งตัวได้ไหม” จะพูดเป็นภาษาพม่าว่า  [pa-hso ta-htae go Kyat shit yar nae ya bar ma lar] “ปโซ้ ตะแทโก จั๊ตชิยาแนะยะบามล้า” ถ้าเราต่อรองราคาอีกแบบหนึ่งคือจะพูดว่า “จะเอาสามตัว ลดราคาได้อีกไหม” พูดเป็นภาษาพม่าว่า [thoun htae you mae htat shaw bar ohn] “โต้นแทยูแม ทะช่อบาโอน” หรือ “ซื้อหลายอันราคาเท่าไร” [myar myar you yin zay bae lauk par lae] “มย้ามย้ายูยีน เซ้แบเลาะปาแล้”  เราซื้อแล้วจะถาม “ทั้งหมดนี้เท่าไร” เป็นภาษาพม่าว่า  [are loun bae louk kya bar tha-lae] “อ้าโลนแบเลาะจะบาตะแล้”   

เพราะฉะนั้นตอนเวลาที่ไปเที่ยวประเทศพม่าเพื่อต่อรองราคา ควรท่องตัวเลข-การนับแบบพม่าเอาไว้ก่อน อย่างน้อยเจ้าของภาษาจะได้ภูมิใจที่คนต่างชาติพูดต่อรองราคาโดยใช้ภาษาของเขาได้ แล้วลดราคาให้บ้าง ©